Fonologie
Het Kurmanci heeft 31 letters: 8 klinkers en 23 medeklinkers. Er zijn vijf letters toegevoegd uit het Turkse alfabet. De meeste woorden worden geschreven zoals ze klinken, hoewel er bepaalde klanken zijn die niet worden weergegeven met het alfabet.
Onderstaande geeft een overzicht van onbekende letters voor het Nederlands of letters die anders uitgesproken worden dan in het Nederlands. Ook als er andere contrasten zijn dan in het Nederlands staat de letter in het overzicht. De uitspraak is weergegeven volgens het International Phonetic Alphabet in combinatie met een voorbeeldwoord in het Nederlands of Engels. Als de klank niet voorkomt in het Nederlands wordt er een omschrijving van de klank gegeven. Een spreker van het Kurmanci moet een contrast kunnen maken tussen stemhebbend en stemloos zoals in het Nederlands (b-p, t-d en f-v), maar daarnaast moet er ook een extra onderscheid gemaakt worden voor aspiratie bij de stemloze plofklanken (t, k, p) en de stemloze affricaat (ç). Bij de velaire klanken (g, k en x) moet er een extra contrast tussen velair en labiaal-velair gemaakt worden.
Het contrast van aspiratie en labiaal-velair wordt niet weergegeven in de schrijfwijze van het woord en wordt ook niet gemaakt bij elke spreker. Maar op het moment dat bijvoorbeeld aspiratie gebruikt wordt, maakt het wel een verschil in betekenis (Thackston, 2006). Klinkers
De klinkers in het Kurmanci zijn: a, o, î, i, ê, e, û, u Medeklinkers De medeklinkers zijn: b, c, ç, d, f, g, h, j, k, l, m, n, p, q, r, s, ş, t, v, w, x, y, z De toevoegingen hiervan uit het Turkse alfabet zijn: ç en ş. Mogelijke problemen als gevolg van transfer Op dit moment zijn er geen studies bekend met de meest voorkomende fonologische transfer-fouten bij Kurmanci-Nederlands sprekende kinderen. |