Transferfouten
In de lijn der verwachting zouden de volgende punten genoemd kunnen worden als transferprobleem.
Lidwoorden zouden foutief kunnen worden gebruikt. Moeilijkheid kan zitten in de bepaaldheid en de keuze van het bepaalde lidwoord. Ook zou het onbepaalde lidwoord weggelaten kunnen worden, op plaatsen waar deze wel verwacht wordt. Het zou kunnen dat kinderen moeite hebben met de uitgang van het bijvoeglijk naamwoord, omdat er aan het woord niet te zien of het mannelijk of vrouwelijk is. Dit is in het Arabisch beter te voorspellen door de uitgang van het woord. Er kan verwacht worden dat dubbele letters in het Nederlands langer uitgesproken worden, omdat deze in het Arabisch ook langer uitgesproken worden. Ook kan er moeilijkheid verwacht worden in devoicing. Dit betekent dat wanneer een woord eindigt op een /d/ deze uitgesproken wordt als /t/. Het Arabisch kent dat niet, en laat deze /d/ nog steeds als een /d/ klinken. De /uu/ zou kunnen klinken als een /oe/. Het Arabisch kent de /uu/-klank niet zoals in Nederland, maar alleen als /oe/. Het weglaten van ‘is’ in zinnen van vergelijking. Bijvoorbeeld: De man is groot. In deze zin staat man gelijk aan groot. In het Arabisch wordt ‘is’ dan weggelaten. In het Marokkaans Arabisch is er geen inversie in bijzinnen (vergelijk met het Nederlands: hij loopt naar huis vs. omdat hij naar huis loopt). Het zou kunnen dat dat kinderen die Arabisch spreken als moedertaal, er moeite mee hebben de inversie op de juiste manier toe te passen, vooral ook omdat inversie niet na ieder voegwoord plaatsvindt (vergelijk met: want hij loopt naar huis). |