Fonologie
In onderstaande tabel staan de medeklinkers van het Malayalam. Wat direct opvalt, is dat veel klanken meer fonemische varianten in het Malayalam hebben dan waar wij in het Nederlands bekend mee zijn. Het Malayalam heeft aparte fonemen voor de geaspireerde en/of verlengde versies van plofklanken en nasalen. Deze verlengde klanken komen in het Malayalam echter alleen in het midden van woorden voor. Het Malayalam heeft minder klinkers dan het Nederlands. Het zijn vooral de korte klinkers ([ɪ], [ɛ], [ɑ], en [ɔ]) en de geronde voorklinkers ([ø] en [y] die niet voorkomen in het Malayalam. Het Malayalam maakt onderscheid in de duur van de klinkers, en dit doet het Nederlands dan weer niet. Hieronder staan enkele overzichten van de klanken die voorkomen in het Malayalam. Syllabestructuur Het Malayalam heeft een (C)(C)(C)V(V)(C) syllabestructuur. Een lettergreep moet dus minimaal uit een klinker bestaan. Consonantclusters aan het begin van een lettergreep zijn mogelijk, maar aan het einde van een lettergreep niet. Het grootste verschil met het Nederlands, is dat Nederlandse lettergrepen wel consonantclusters aan het eind toelaten. Echter, er zijn ook beschrijvingen van het Malayalam die beargumenteren dat medeklinkers helemaal niet voorkomen aan het eind van een lettergreep in het Malayalam. Klemtoon De klemtoon ligt in het Malayalam gewoonlijk op de zwaarste lettergreep. Indien meerdere lettergrepen in een woord dezelfde zwaarte hebben, wordt de klemtoon toebedeeld aan de meest linkse lettergreep. |