Slotopmerking & Literatuur
Over het algemeen kan gesteld worden dat het Papiaments een simplistisch opgebouwd grammatica systeem heeft ten opzichte van het Nederlands. De taal kent geen naamwoordverbuigingen of werkwoordsvervoegingen. Daarnaast vindt er geen congruentie plaats tussen persoonsvorm, zelfstandig naamwoord of werkwoord. Met behulp van intonatie, klemtoon en aanduidende partikels is duidelijk wat precies de betekenis van de zin is. Een moedertaalspreker van het Papiaments moet rekening houden dat in de Nederlandse taal de positie van bepaalde constituenten ten opzichte van het werkwoord minder belangrijk zijn dan de vervoegingen van de werkwoorden. Dit is zeer verschillend met het Papiaments, waar de vorm van een werkwoord geen indicatie geeft tussen zinsdelen. Daarnaast dient een NT2-leerder te beseffen dat in het Nederlands in de meeste gevallen inversie plaatsvindt bij vraagzinnen, anders dan in het Papiaments. De taalverwerving van het Nederlands en Papiaments in de kleuterperiode is sterk afhankelijk in welk land het kind woont. Uit onderzoek blijkt dat kinderen die de kleuterperiode op Curaçao doorlopen, sterker op linguïstische vlakken presteren in de moedertaal dan in het Nederlands. Wanneer kinderen de kleuterperiode in Nederland doorlopen, ligt dit precies andersom. Tot slot is het lastig te voorspellen welke en hoeveel fouten Papiamentstalige kinderen zullen maken, omdat dit van verschillende factoren afhankelijk is, zoals in elk geval hoeveel aanbod er in het Nederlands is geweest. Om de taalvaardigheden van een kind in de moedertaal en in het Nederlands in kaart te brengen, wordt verwezen naar de ‘toets tweetaligheid’ (Verhoeven et al., 1995) die een Nederlandse en Papiamentse versie bevat. De toets is inmiddels helaas niet meer verkrijgbaar vanwege het verlopen van de normering.
Literatuurverwijzingen Dijkhof, M.B. (1993). Papiamentu Word Formation. A Case Study of Complex Nouns and their Relation to Phrases and Clauses. Dissertation University of Amsterdam. Kouwenberg, S., & Murray, E. (1994). Papiamentu. München, Newcastle: Lincom Europa. Muller, E.,A.,F. (1989) Inleiding tot de syntaxis van het Papiamentu. Academisch proefschrift, Universiteit van Amsterdam. Narain, G. (1995). Taaltalent in ontwikkeling: een studie naar het Papiamentu en het Nederlands in de kleuterperiode op Curaçao en in Nederland. Tilburg: Tilburg University Press. Verhoeven, L., & S. Strömqvist (2001). Narrative Development in a Multilingual Context. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins. |