Syntaxis
Farsi is, net als andere dialecten van het Perzisch, een pro-drop taal. Dit betekent dat het onderwerp in een zin kan worden weggelaten, het is geen verplicht element. In Farsi wordt in veel gevallen gebruik gemaakt van een suffix op het werkwoord, om aan te geven wat het onderwerp van de zin is. Hierdoor wordt het onderwerp vaak pas duidelijk aan het eind van de zin (Komeili et al., 2020): Ketâb-e âbi râ didam = ik zag het blauwe boek Ketâb-e âbi râ didid = jullie zagen het blauwe boek Het suffix op het werkwoord geeft aan wie het blauwe boek gezien heeft. Woordvolgorde Farsi kent een andere woordvolgorde dan het Nederlands. Het Nederlands kent een SVO-woordvolgorde in hoofdzinnen, zoals: ‘de man (Subject) eet (Verb) een koekje (Object). Het Farsi kent een SOV-volgorde, zoals: ‘de man (Subject) een koekje (Object) eet (Verb). Hoewel Farsi een SOV-woordvolgorde kent, is het ook, zoals beschreven, een pro-drop taal. Dit betekent dat het subject geen verplicht element is, maar kan worden aangegeven met een suffix op het werkwoord. In de SOV-volgorde komt het werkwoord achteraan in de zin, waardoor in Farsi vaak pas aan het eind van de zin duidelijk wordt wat het onderwerp van de zin is. Dit is verschillend met het Nederlands, waar het onderwerp vooraan staat in de zin en in het Nederlands is het onderwerp dus direct duidelijk. Vraagzinnen W-vragen kunnen in het Farsi op meerdere manieren worden geformuleerd. Voor deze vraagzinnen geldt een variatie aan mogelijke woordvolgordes, meer dan in het Nederlands. |
In het bovenstaande voorbeeld hebben de drie zinnen dezelfde betekenis, maar er zijn meerdere woordvolgordes mogelijk om een correcte vraagzin te formuleren (OM= object marker) (Adli, 2010).
Ezafe constructie
De Ezafe constructie is een element van zinsbouw dat terug te vinden is in Farsi en andere vormen van het Perzisch. Ezafe verwijst naar de onbeklemtoonde klank -e-, die in Farsi gebruikt wordt om verschillende woorden in een zin met elkaar te verbinden. De Ezafe constructie wordt in verschillende situaties gebruikt, namelijk: Ezafe verbindt het zelfstandig naamwoord met de bezitter, het speelt een rol in bijvoeglijk naamwoorden, Ezafe wordt gebruikt voor het benoemen van mensen en dingen, zoals titels en de constructie wordt ingezet om plaats en richting aan te geven. De Ezafe constructie met de onbeklemtoonde -e- wordt in Farsi op verschillende manieren gebruikt en kan verschillende betekenissen hebben. De constructie verzorgt met name de link tussen verschillende onderdelen van de zin (Samvelian, 2018). Voorbeelden van de Ezafe constructie zijn te zien in de onderstaande tabel:
Ezafe constructie
De Ezafe constructie is een element van zinsbouw dat terug te vinden is in Farsi en andere vormen van het Perzisch. Ezafe verwijst naar de onbeklemtoonde klank -e-, die in Farsi gebruikt wordt om verschillende woorden in een zin met elkaar te verbinden. De Ezafe constructie wordt in verschillende situaties gebruikt, namelijk: Ezafe verbindt het zelfstandig naamwoord met de bezitter, het speelt een rol in bijvoeglijk naamwoorden, Ezafe wordt gebruikt voor het benoemen van mensen en dingen, zoals titels en de constructie wordt ingezet om plaats en richting aan te geven. De Ezafe constructie met de onbeklemtoonde -e- wordt in Farsi op verschillende manieren gebruikt en kan verschillende betekenissen hebben. De constructie verzorgt met name de link tussen verschillende onderdelen van de zin (Samvelian, 2018). Voorbeelden van de Ezafe constructie zijn te zien in de onderstaande tabel: