Pragmatiek
In China is men vooral gericht op de groep en intermenselijke relaties. Chinezen hebben beleefdheid, respect en waardigheid hoog in het vaandel staan en om te voorkomen dat ze hun gesprekspartner voor het hoofd stoten of beledigen, zullen zij minder direct communiceren. Deze culturele verschillen worden op diverse manieren zichtbaar in het Kantonees. De taal kent op allerlei gebieden verschillende manieren om beleefdheid of respect uit te drukken. Een voorbeeld is het hierboven genoemde suffix -gā. Dit suffix geeft aan dat iemand specialist is, maar drukt tegelijkertijd ook een zekere afstand uit. Wágā, bijvoorbeeld, suggereert dat iemand een professioneel kunstenaar is en geen amateur. In China is het niet gebruikelijk om te participeren in een conversatie met iemand die hoger staat. Daarom heeft de degene die lager in de hiërarchie staat veel meer de rol van luisteraar. Omdat kinderen in die hiërarchie lager staan dan volwassenen, zou dat ertoe kunnen leiden dat Kantonese kinderen veel meer afwachtend in hun communicatie zijn en dus minder uit zichzelf praten.
Een ander voorbeeld is het gebruik van imperatieven om verzoeken en bevelen te uiten, wat, in vergelijking met Nederlandse constructies als "zou je even…", zeer direct of onbeleefd kan overkomen. Echter, in dergelijke situaties worden vaak partikels gebruikt en daarmee wordt de directheid van het verzoek verzacht. Zonder partikel zou de uiting ook in het Kantonees onbeleefd zijn. Hieronder volgt een voorbeeld: Léih ló fahn boují làih ā. Jij brengen CL krant komen PRT 'Breng de krant hier, wil je?' |